Sposób realizacji projektów prowadzonych przez Wszechnicę UJ opiera się na założeniu, że nie istnieją uniwersalne, zawsze skuteczne rozwiązania większości praktycznych problemów, z jakimi borykają się organizacje. Istnieją natomiast sprawdzone, użyteczne metody dochodzenia do właściwych rozwiązań. W związku z tym szkolenia, coaching, doradztwo i inne formy pracy rozwojowej z klientami powinny przebiegać w jednym z dwóch trybów:
zwiększanie efektywności procesów - to przygotowanie organizacji i jej pracowników do samodzielnego radzenia sobie z wyzwaniami, jakie wynikają z jej zadań i specyfiki działania. Rzetelne wsparcie rozwojowe musi uwzględniać to, co jest podstawowym zadaniem organizacji – dopiero dzięki temu możliwe jest określenie wizji potrzebnej zmiany i zaprojektowanie prowadzących do niej działań;
dłuższe projekty rozwojowe Wszechnicy UJ rozpoczynają się więc diagnozą, która wykracza poza ustalenie tematyki szkoleń, a skupia na zrozumieniu wyzwań, jakie stoją przed ich adresatami. Pozwala to sensownie korzystać z różnych form wspierania rozwoju;
w zależności od sytuacji, odpowiedzią na potrzeby klienta może być tradycyjne szkolenie, symulacja szkoleniowa, indywidualny lub zespołowy coaching albo też warsztat poświęcony tworzeniu procedur i standardów działania. Współpraca z Wszechnicą UJ nie kończy się na sali szkoleniowej – trenerzy są gotowi do towarzyszenia uczestnikom we wprowadzaniu rezultatów pracy w praktykę;
rozwiązywanie konkretnego problemu wymaga stworzenia przestrzeni łączącej doświadczenie zewnętrznych ekspertów z kompetencjami i wiedzą zgromadzoną dotychczas w organizacji klienta. Wymaga to często powołania zespołu projektowego lub organizacji warsztatów z udziałem różnych grup pracowników;
projektowanie potrzebnych zmian może mieć postać doradztwa lub coachingu zespołowego – konsultanci Wszechnicy UJ występują jako eksperci lub koncentrują się na tworzeniu optymalnych warunków do pracy zespołu delegowanego przez klienta.
Niezależnie od rodzaju wyzwania, metody pracy Wszechnicy UJ uwzględniają wymienione poniżej założenia:
promowanie sprawdzonych metodologii i podejść do wspierania rozwoju - Wszechnica UJ upowszechnia wybrane, wartościowe podejścia zaczerpnięte z różnych tradycji i nurtów psychologicznych oraz modeli funkcjonowania organizacji. Za każdym razem stawia sobie za zadanie dostosowania ich do konkretnej sytuacji i wyzwań, jakie podejmują jej klienci;
aktywne uczenie się - Wszechnica UJ oferuje różnorodne formy wspierania rozwoju, których wspólnym mianownikiem jest interaktywność i budowanie zaangażowania uczestników. Szkolenia bazują w pierwszej kolejności na praktycznym doświadczeniu, mają atrakcyjną i różnorodną formę;
wykorzystanie wiedzy i doświadczeń klientów - Wszechnica UJ pracuje z osobami dorosłymi, profesjonalistami dysponującymi znacznym doświadczeniem. Ze względu na to, doświadczenie klientów jest zawsze punktem wyjścia i ostatecznym testem skuteczności oferowanych rozwiązań;
perspektywa grupy jako całości - konsultanci Wszechnicy UJ przyjmują perspektywę, zgodnie z którą zarówno organizacja, jak i grupa szkoleniowa są czymś więcej niż zbiorem racjonalnie działających jednostek. Dzięki temu biorą pod uwagę mechanizmy, które ujednolicają zachowania grup i wywierają niezwykle istotny, choć nie zawsze uświadamiany, wpływ na sposób podejmowania przez nie zadań;
refleksyjna praktyka. Promowanie określonego podejścia nie oznacza postawy nauczyciela czy misjonarza, ale otwartego na informacje badacza – kogoś, kto na bieżąco obserwuje efekty własnych działań, wyciąga z nich wnioski i pozwala innym współtworzyć wiedzę potrzebną do wprowadzenia zmian.
